Daguitstap ‘Den Grooten Oorlog’ (3/5/14)

Op zaterdag 3 mei doen we onze uitstap ‘Den Grooten Oorlog’, een tocht in het licht van de herdenking van de eerste wereldoorlog, 100 jaar geleden. Een uitstap die we ook nu reeds doen om toch niet al teveel in het vaarwater te komen van de vele wereld-toeristen die er zullen komen met de herdenking van de ‘officiele’ start van WO1 in Belgie (begin augustus).

We starten onze dag rond 9u met een bezoekje aan de Duitse militaire begraafplaats in Vladslo.

Een lokatie die kenmerkend is door z’n rust (en afwezigheid van toeristen) te midden van de natuur (bij het Praatbos) , maar nog meer door het wereldberoemde expressionistische beeldhouwwerk Het Treurende Ouderpaar. Een werk gemaakt door de moeder, Käthe Kollwitz, ter ere van de jonge Duitse oorlogsvrijwilliger Peter Kollwitz.

De Oostendse Kathelijn Vervarcke heeft over deze Peter Kollwitz zelfs een boek geschreven waarin ze op zoek gaat naar het verhaal achter deze beelden. Meer informatie hier.

Na ons bezoek aan deze mooie lokatie vertrekken we richting Diksmuide om er de Dodengang te bezoeken, aan de Ijzerdijk. Hier komen we toe net na openingstijd én vooral, met genoeg tijd voordat de eerste toeristenbussen toestromen. Lees: een goede planning zorgt voor goede fotos.

Hier valt duidelijk te zien hoe moeilijk het was voor onze soldaten om zich, en ons, te beschermen tegen de vijand. Respect voor al deze mensen. Als het leven al erg was voor de gewone mens tijdens de oorlog, dan was het nog vele malen moeilijker voor hen.

Na dit indrukwekkende bezoek besluiten we onszelf terug op te monteren door ons een middagmaal te gaan nuttigen in het nabije West-Vleteren, meer bepaald in het ontmoetingscentrum In de vrede. Hier genieten we van een lekkere maaltijd, natuurlijk genuttigd met een verplichte Trappist Westvleteren van de St-Sixtusabdij.

We wilden ook eens het Claustrum bezoeken, echter deze is pas geopend vanaf 14u, dus hou hiermee rekening.

Nu ons energiepeil terug op niveau is trekken we verder richting het centrum van Ieper, om daar een bezoek te brengen aan het In Flanders Fields museum. Het eerste wat opvalt is de donkere sfeer en hoe stil de mensen er bij lopen. Gaandeweg bemerkt je ook meer en meer waarom, taboes worden niet gemeden.

Zoals het ook staat op hun website:

Het vernieuwde In Flanders Fields Museum confronteert de bezoeker met de gevolgen van den Grooten Oorlog. Het confronteert oud en jong met leven en dood in de Ieperse frontstreek. Het houdt ons een spiegel voor en doet ons stilstaan bij hoe wij omgaan met ons verleden en dat van alle andere betrokken landen.

Hun doel bereiken ze zeker. Het is een pakkend relaas over het hoe en waarom de oorlog begon, hoe niets en niemand ontzien werd, hoe een dode meer of minder er niet meer toe deed en mensenlevens verwerden tot een cijfer in de berekening of een wapen wel efficient genoeg was. Een bezoek meer dan waard, …, vergeet je zakdoek niet.

Na deze pakkende bezoek trekken we verder, dit keer richting Plassendale, naar de bekende Britse militaire begraafplaats Tyne Cot Cemetery. Een mooie plek dat je toch doet nadenken en stilstaan bij wat de oorlog allemaal teweeggebracht heeft, welke opofferingen er gedaan zijn voor onze vrijheid.
Op deze plaats is er ook een bezoekerscentrum waar je terug meer leert over het leven tijdens de oorlog, teruggevonden brieven tussen soldaten en hun ouders, of zelfs liefdes. Allemaal heel pakkend.

Na hier wat rondgehangen te hebben gaan we terug richting centrum Ieper, in de eerste plaats om er wat te eten, maar ook om er om 20u ‘The Last Post’ mee te maken.
Een mooie opvoering, qua luisteren, maar jammer genoeg, en een beetje onze eigen schuld, moet je er blijkbaar wel héél vroeg bij zijn om er iets van te kunnen zien. Niettemin, zeker iets om eens mee te maken.