Deze zondag, 8 september, starten we onze daguitstap, na een regenvolle nacht, aan het Foto Museum in Antwerpen. Los van de geschiedenis van de fotografie en de permanente collectie van het FoMu, lopen er op dit moment ook 3 exposities : “Jonge Belgische Fotografie”, “You Ain’t Seen Nothing Yet” en “Ruud Van Empel”.
De expo “Jonge Belgische Fotografie” laat bij onze leden de indruk achter van “mixed bag”. Er zitten wel mooie fotos tussen (zoals bvb van Frederik Buyckx), maar evengoed fotos die in sommige fotoclubs al snel het nutteloze commentaar “vertikaal klasseren” zouden krijgen. (ipv proberen opbouwende kritiek te geven, zoals bij ons)
Maar goed, uiteindelijk zijn smaken heel subjectief (denk maar eens aan “Rhein II”) en gaan we verder.
 |
Hierna bezoeken we de zaal met de permanente FoMu collectie, geordend volgens verschillende visies binnen de fotografie (subjectiverend, objektiverend, …). In deze zaal kun je ook de geschiedenis van de fotografie volgen, vanaf de eerste chemische experimenten tot de huidige digitale cameras, en dit samen met voor elke tijdsperiode de bijbehorende oude cameras (of replicas, zoals de Ur-Leica).
In de aanpalende zaal is er de expo “You Ain’t Seen Nothing Yet”, een visueel prikkelende expositie rond muziekfotografie. Deze toont niet enkel fotos van de artiesten, maar ook van de fans, het tumult, enkele verhalen van hoe enkele bekende album-covers gekozen zijn, …
 |
Hierna bezoeken we de laatste expo, die van Ruud Van Empel. Hij exposeert met heel mooie afgewerkte fotos/collages, die veel bewondering opwekken bij onze leden, afgedrukt op speciale papieren die zo goed mogelijk het idee van een ideale droomwereld naar voor brengen. De vraag komt dan uiteindelijk ook naar boven, dit zijn fotocollages (Photoshop) om een droomwereld te maken, valt dit nog wel onder de noemer fotografie? De foto’s en fragmenten zijn reëel genoeg en komen ook vanuit fotografie, maar is het resultaat van al dit copy/paste dit nog steeds?
Nu, wat het antwoord ook is, terug, het is heel subjectief gegeven en we mogen ons dan ook niet blindstaren op de hoeveelheid manipulatie die hier gebeurd is. Fotos in reklames en modetijdschriften gebeurt er net hetzelfde en dat is uiteindelijk ook aanvaard geworden (binnen bepaalde grenzen).
Trouwens, in het analoge tijdperk werd er ook veel manipulatie gedaan, alleen was het toen niet zo publiekelijk gekend, en was het ook niet zo eenvoudig als nu.
Na het fotomuseum trekken we de baan op richting de leien, alwaar we de tram nemen richting Antwerpen-Centraal om wat energie binnen te spelen. Wat kijken de mensen op het openbaar vervoer toch serieus!
 |
 |
In Antwerpen-Centraal dwalen we ook even rond, ons vergapend aan de architectuur en de mensen die wachten, en wachten, en …
 |
 |
Van hieruit vertrekken we al wandelend richting het Begijnhof, met een mooi maar gevaarlijk stadstuintje met appel- en perebomen. Vanuit persoonlijke ervaring *auw* adviseer ik een veiligheidshelm op te zetten.
 |
 |
Na bekomen te zijn van mijn schokkende ontdekking van de zwaartekracht zetten we onze wandeltocht verder richting de Grote Markt om er “het schoon verdiep” in het stadhuis te bezoeken. Onderweg wagen we ons even aan straatfotografie en genieten we van een welverdiende verfrissing.
 |
 |
Na het stadhuis wandelen via het verhoogde Steenplein richting het Zuiderterras om dan de Sint-Annatunnel even aan te doen. De tunnel zelf…, tja, is een tunnel, maar de traphal via de houten roltrappen is toch wel uniek (en luidruchtig). Een lokatie waar je veel geduld moet hebben om de foto “mensvrij” te krijgen, want deze tunnel wordt veel gebruikt, zowel door voetgangers als door fietsers.
 |
 |
Onze uitstap loopt naar z’n einde toe dus bezoeken we gezamenlijk een restaurantje om weer wat energie op te doen en wat na te praten over onze uitstap. Van hieruit vertrekken we weer al wandelend richting de autos en laten de weergoden ons weten dat we genoeg goed weer gekregen hebben en dat we er goed aan doen om niet te treuzelen.
The end?
